Going Back

"Nahulog ka ng stepfather mo nung 7 months ka pa lang. 'Di ba naikwento ng mother mo?"

"As in nalaglag sa sahig mula sa pagkakabuhat?"

"May tama ka!" sabi ni Tita Garland habang nakataas ang kamay at naghihintay ng apir mula sa kin. Syempre hindi ako umapir.

Nagulat ako sa sinabi niya kaya kinuha ko ang telepono at tinawagan ko si mama.

"Ma, totoo bang nalaglag ako ni Tito Karl nung baby pa lang ako?"

"Kanino mo nalaman 'yan?"

"Kay Tita Garland, andito siya ngayon."

"Tita mo talaga. Sus wala yun! Di ka pa kasi marunong maglakad. Pero ok lang. Wala namang masamang nangyari sa'yo that time. Maliit na bukol lang 'yun."

"What? Wala yun? Ok lang? Ma, nalaglag ako!"

"I know anak. Huwag kang ma-upset sa ngyari"

"What do you mean huwag akong ma-upset? I could have died! I could have..."

"Naku, huwag ka ngang OA. Dapat nga dun ka ma-upset nung nahulog ka ng Daddy Max mo nung 6 1/2 months ka pa lang. Yun ang grabe dahil walang carpet nun at nadumihan nang husto yung bago mong damit! Pero ilang oras ka lang naman sa ospital at nadischarge ka na agad. Wala daw long term effect 'yun sabi ng doktor"

"Wala?"

"Wala. Ok ka naman ngayon di ba? Wag ka na magtampo. Cge ingat na lang lagi anak. Love you ! Mwah! Mwah!"

Nanghina ako habang binababa ang telepono. Si Tita Garland naman e nakatulala habang binababa ang extesion phone sa kusina.

"Could you believe that Tita Garland?"

"I know! Biro mo, 2 weeks lang pagitan nila Max at Karl! Bilis din makarecover ng mama mo! Haba ng hair niya! Kainggit! Gosh!"

Tiningnan ko siya ng masama. Tumingin siya sa'kin na parang nagtataka. Nag-isip ng malalim at after 10 years, sinabing "At siyempre, biro mo nalaglag ka!"

"I just can't imagine na may ganung incident na ngyari sa'kin nuon."

"Yaan mo na nga. Lika kain tayo, may dala akong sushi. Gusto mo 'yun di ba?"

"Naku tita, hindi porke galing ka ng Japan e Japanese food na ang dadalhin mo dito na galing lang naman sa Tokyo Tokyo tapos titinidurin mo pa!"

"Hehe. Mangan ka kitdin!(Kumain ka na nga!)"

"Tita, kamusta 'yung boypren mong hapon?"

"Ayun singkit pa rin. Kaw, musta kayo ni Amboi? Sabi ni Ayumi dito daw siya nakikitulog minsan."

"Ok naman kami tita. Masaya.... O bakit ka nakangiti?"

"Wala lang." May ngiti pa rin siyang nakakaloko.

"Anu pa kinwento ni Ayumi?"

"Wala. Nakita niya lang kayo na may ginagawa. Pero di niya sinasadya. Kung saan-saan kasi kayo e. Hehe."

Biglang labas si Ayumi. Galing CR, naglinis.

"Sir Koi, ilang taon na pala kayo?"

"Ha? Anu na naman punchline mo diyan?"

"Basta sir sagutin mo"

"26, going 27. Bakit?"

"Anung year po 'yun sa Chinese Calendar?"

"1982. Year of the Dog"

"Ah, kaya pala."

"Kaya pala ano?"

"Year of the Dog din siguro si Sir Amboi."

Nagtinginan sila ni Tita Garland. Then humalakhak nang napakalakas.

"Ewan ko sa inyo! Sige magwowalk-out na ako!"

Medyo pahiya ako sa kanila pero ok lang. Di naman ako pikon.

"Teka Sir Koi, wag ka muna magwalk-out. Di pa kami tapos tumawa." At naghalakhakan ulit ang dalawa.

"Don't worry Kokoi, I still love you. I would never hurt you intentionally. Ikaw ata paborito kong pamangkin."

Mga 5 p.m. na nang makaalis si Tita Garland. Sa wakas, tapos na ang buong hapon na pang-ookray nila sa akin. At least isa na lang ookray sa'kin. Si Ayumi. Umakyat na ako sa kwarto ko at dumungaw sa bintana. Hihintayin kong makasakay ng taxi si Tita.

Riiiiiiiiiiiiiiiiiiing!

"Sir, telepono!"

"Wait lang!"

Riiiiiiiiiiiiiiiiiiing!

"Sir! Bilisan mo!"

"Anjan na!" Tumakbo ako pababa sa sala.

"Anak!" Si mama.

"Yes ma?"

"Naku, napansin mo ba 'yang scar sa gitna ng noo mo?"

"Oo ma. Napansin ko. Mula pagkabata. At anung kahindik-hindik na kwento naman nito?"

"Naku matutuwa ka sa kwento nyan. Paso ng yosi 'yan! At alam mo ba kung sino ang lasing na nakapaso nyan nung 7 1/2 months ka pa lang? Nacute-an kasi at nang kukurutin ka sa pisngi e nakalimutang may hawak na yosi!" Sabay halakhak.

"Sinong stepfather naman ngayon? Si Tito John? Si Tito Mike? Tito Ton? Tito Andrew, Ben, Gary? Sino?"

"Ang Tita Garland mo!"

Dali-dali akong lumabas ng gate para habulin siya.