Shocked Part 1

“Sirain na natin ang pagiging magbestfriend natin!”

I was so darn speechless. Araw-araw na kaming nagkikita since the day na may nangyari sa amin ni Tikoi. Ewan ko pero parang may nakahalata yata sa itaas na sobra na ang pagdadalamhati ko mula nung iniwan ako ni Amboi at dinagdagan pa ng pang araw-araw na pang-ookray ni Ayumi.

Thankful pa rin ako kasi at least may dahilan na naman akong gumising ng nakangiti and yes, buhay again ang sex life ko.

Maaga akong pumunta ng work para magpass ng two weeks notice sa call center na pinagtatrabahuan ko. Bukod kasi dun e regular na ako sa school kung saan tinuturuan ako ng mga Koreano na mag-Ilocano. Joke, English. Idagdag mo pa ang laundry shop namin ng kuya ko at ang mini grocery namin ng pinsan ko. Stress, stress, stress.

“Kung kelan ka ieevaluate para maging manager e saka ka magkiquit? I thought you wanted this job?”

“I care about my job sir, and I care about you!”

“Magkoquote ka na naman ng pelikula then sasabihin mong ikaw original nun!”

"Hey! I never did that!"

"Ano drama mo ngayon? Caregiver?"

Close kami ng superior ko kaya okay lang na magbiruan kami sa exit interview ko. Matagal ko nang pinaalam na tapos na ako sa pagiging callboy at ngayon lang naglakas luob na gawing formal ‘yun.

Naglunch kami ni Tikoi sa Tokyo-Tokyo sa SM Baguio. Treat daw niya kaya dinamihan ko order.

“Take out ka na rin ng kahit anung sushi diyan.”

“Ambait mo naman pero huwag na, okay na ako.” Actually ayoko ng sushi.

“Tanga! Para kay Ayumi. Uwian mo siya!”

Magbestfriends pa rin nga kami. Nauna siyang natapos kumain then nagpaalam na magsi-CR. Pagbalik e may dalang bag from Blue Magic.

“Uy thank you! Nag-abala ka pa! Kaw naman.”

“Hintayin mo muna kayang iabot ko sa’yo bago ka magpasalamat?”

Stuffed toy na cheetah. I already have like forty stuffed toys, lahat sa pamilya ng pusa, pero I still want more.

Feeling ko kasi e lioness ako nung past life ko kaya binubuo ko ulit ang aking pride.

Ipinagdrive ko na siya papuntang work para di na humiram ng 50 pesos na pantaxi. Then after that, umuwi na ako para maipakilala ang bagong kapamilyang pusa.

“Anu, sirain na natin ang pagiging magbestfriend natin?” text ni Tikoi.

“Uwi u d2 mya pra usap tayo.” Reply ko. Pero sa luob-luob ko e sumisigaw na ako ng yes!

“Ge, mga 6 e njan n me. Muwah muwah!" Kailangan ko na pumunta ng barber shop. Sobra na haba ng buhok ko.

Nagpaluto na ako kay Ayumi ng dinner at sinabi kong dito matutulog si Tikoi.

"Okey po Sir."

"'Yun lang sagot mo? Walang punchline?"

"E sir, useless ding okrayin kita ngayon. Walang tao. Kanino kita maipapahiya?"

Ten minutes to six narinig ko ang doorbell. Nagkunyari akong tulog. Then after 2 minutes may kumatok sa pinto ng kuwarto ko. Nagkunyari akong humihilik.

“'Gang ngayon ba naman Sir Kokoi e ginagamit mo pa rin ‘yang gimik na yan? Grow up!” Sigaw ni Ayumi.

May dala siyang malaking Blue Magic na bag at bouquet ng favorite kong flowers. White roses at chrysanthemums. Oo, ganun ako kalandi. Pusa din ang laman ng bag.

“Kung dito siya matutulog e bakit pa siya nagpadeliver niyan?”

Pumasok sa isip ko na pinaabot muna niya 'yun kay Ayumi then padudungawin niya ako sa bintana at makikita ko siya na may dalang gitara.

Binuksan ko ang card.

“I miss you and I never stopped loving you. Amboi.”

Para akong binuhusan ng ice water.

Silence.

“All the single ladies, all the single ladies.” Message tone ng phone ko.

“Lapit n me haus u. Nmiss kta since kninang lunch!”